Psychologia w rehabilitacji Pacjentów neurologicznych
Instruktor: mgr Barbara Langman, psycholog kliniczny z doświadczeniem w pracy z  Pacjentami neurologicznymi, psychoterapeuta

Opis kursu:

Pacjent neurologiczny wymaga ścisłej współpracy kilku specjalistów: lekarzy, fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych, neurologopedów i psychologów. Specjaliści tak różnych dziedzin mówią różnymi językami.  Wszystkich łączy jednak to, co dzieje się w mózgu i psychice Pacjenta, bo to właśnie bezpośrednio wpływa na wyniki ich pracy. Poprawa funkcji ruchowych domaga się więc poszerzenia wiedzy o to, co psychologiczne: zrozumienia pracy mózgu nie w  aspekcie realizacji ruchu, lecz procesu przetwarzania informacji o zewnętrznym świecie i  zdolności reagowania na niego. Procesy uwagi, percepcji, pamięci czy zdolność nadawania i  rozumienia mowy nie są abstrakcyjnymi pojęciami – oznaczają m.in. zdolność do współpracy podczas badania i ćwiczeń. Deficyty poznawcze w  określony sposób – analizowany przez psychologa – zaburzają tę współpracę.
Przebieg rehabilitacji to wyzwanie dla procesów poznawczych Pacjenta – wymaga ona bowiem pracy całego jego mózgu i zdolności przetwarzania licznych i złożonych informacji. Koniczna jest także właściwa motywacja i zdolność regulowania uczuć a to często jest problemem w tej grupie pacjentów. Czasem lekarz czy fizjoterapeuta nie wie, czy negatywizm Pacjenta wynika z jego uporu, czy jest wyrazem uszkodzenia mózgu. Warto dowiedzieć się tego, jakie trudności może on napotkać, próbując wykonać polecenia lekarza, fizjoterapeuty czy terapeuty zajęciowego w sytuacji, gdy nie może korzystać ze wszystkich możliwości organu, który steruje jego zachowaniem. Celem kursu jest poznanie specyfiki tych zaburzeń funkcji poznawczych oraz określonych jednostek chorobowych, by właściwie planować cele rehabilitacji ruchowej i je realizować. Warto poznać także te zaburzenia psychiczne, które są reakcją na chorobę lub zdarzenie odbierające sprawność (np. wypadek komunikacyjny). Tylko świadomość psychologicznych ograniczeń Pacjenta i  wrażliwość na nie pozwala budować dobrą relację terapeutyczną oraz tworzyć prawdziwy, wielospecjalistyczny zespół ludzi, którzy wzajemnie rozumieją cele działań różnych jego ogniw.

Dla kogo przeznaczony jest kurs?

Kurs jest przeznaczony dla osób, które pracują z Pacjentami neurologicznymi w każdej fazie rehabilitacji i w różnych placówkach (Oddział Rehabilitacji neurologicznej, Oddział Dzienny Rehabilitacji, poradnia, gabinet prywatny): lekarzy, fizjoterapeutów i terapeutów zajęciowych.

Cel szkolenia:

Celem kursu jest poznanie pracy mózgu od strony psychologicznej: deficytów poznawczych, sposobu funkcjonowania Pacjentów z różnymi rozpoznaniami i zaburzeniami, np. afazją, powypadkowym PTSD itd. Zrozumienie powiązań pomiędzy ruchem a procesami przetwarzania informacji pomoże lepiej planować cele rehabilitacji ruchowej konkretnego Pacjenta (np. po udarze, urazie czy z demencją) oraz spostrzegać działania każdego ze specjalistów jako części jednej całości: reedukacji różnych zaburzonych funkcji w jednym mózgu. Przydatne bywa także poznanie terapeutycznego wpływu społeczności i działań Pacjentów podczas terapii zajęciowej.

Czego dowiesz się w czasie kursu?

• w jaki sposób zdrowy mózg reaguje na otoczenie dzięki procesom poznawczym
• jakie problemy w rozumieniu zewnętrznego świata i reagowaniu na niego powodują uszkodzenia mózgu, czyli co się dzieje w głowie Pacjenta neurologicznego
• jak funkcjonują Pacjenci z różnymi rozpoznaniami (np. demencją) i po zabiegach neurochirurgicznych oraz co z tego wynika dla przebiegu rehabilitacji ruchowej
• jak czytać opinię neuropsychologiczną ze zrozumieniem
• co jest problemem Pacjentów z różnymi typami afazji i jak się z nimi komunikować
• jakie mogą być psychologiczne pozostałości wypadku komunikacyjnego lub innego zdarzenia zagrażającego życiu i zdrowiu, czyli czym jest zespół stresu pourazowego
• w jaki sposób człowiek adaptuje się do niepełnej sprawności i przechodzi żałobę po utracie możliwości normalnego życia
• jak terapia zajęciowa aktywizuje zaburzone funkcje mózgu i na czym polega oddziaływanie społeczności terapeutycznej i zabawy
• tego, że można odczuwać złość i bezradność w kontakcie z Pacjentem neurologicznym i jak sobie z nimi radzić

Ramowy program kursu:

• Pacjent neurologiczny jako wyzwanie dla zespołu interdyscyplinarnego: specyfika Pacjenta i ograniczenia wynikające z faktu uszkodzenia mózgu
• koncepcja bloków funkcjonalnych Łurii i jej implikacje praktyczne (np. organizująca rola płatów czołowych mózgu dla funkcji poznawczych i ruchowych).
• pojęcia używane w neuropsychologii (np. afazja, apraksja, funkcje wykonawcze) – omówienie i określenie ich wpływu na proces rehabilitacji ruchowej.
• psychologiczna charakterystyka Pacjentów z określonym rozpoznaniem (np. udar mózgu, guz mózgu, uraz mózgu, demencja itd.) w kontekście celów i przebiegu rehabilitacji ruchowej
• analiza opinii psychologicznych pacjentów z różnymi rozpoznaniami
• krótka charakterystyka typów afazji i sposoby komunikowania się z Pacjentem.
• omówienie objawów zespołu stresu pourazowego po wypadku komunikacyjnym i  postępowania terapeutycznego
• rozumienie okresu adaptacji do niepełnosprawności jako procesu i okresu żałoby.
• omówienie roli terapii zajęciowej jako sposobu aktywizowania uszkodzonych części mózgu, wspierania celowych działań, uspołeczniania oraz jej funkcji psychoterapeutycznej.
• nauczenie się radzenia sobie z trudnymi emocjami podczas pracy z Pacjentami neurologicznymi    

Czas trwania: 2 dni
Liczba godzin edukacyjnych: 14 zegarowych / 18 x 45 minut
Liczba uczestników:  maksymalnie 20 osób
Zaliczenie: na podstawie frekwencji
Dla kogo: fizjoterapeuci, lekarze, terapeuci zajęciowi
Instruktorzy: mgr Barbara Langman, psycholog kliniczny z doświadczeniem w pracy z  Pacjentami neurologicznymi, psychoterapeuta